ZAJĘCIA W KAŻDEJ GRUPIE POPROWADZĄ PANIE NAUCZYCIELKI, KTÓRE JUŻ DZIŚ CZEKAJĄ BY POZNAĆ KAŻDEGO Z WAS.

PRZYJAZNA ATMOSFERA, CIEPŁY I RADOSNY KLIMAT ZABAW INTEGRACYJNYCH UŁATWI PRZYSZYŁYM PRZEDSZKOLAKOM SPOKOJNĄ ADAPTACJĘ, POZNANIE TOWARZYSZY ZABAW ORAZ ZAPRZYJAŹNIENIE SIĘ Z PANIAMI.

DO ZOBACZENIA ��

Rady na okres adaptacji:

 Nie stresuj się. Twoje uczucia szybko zostaną odczytane przez dziecko. Jeśli nie panujesz nad tym, wyślij na zajęcia adaptacyjne malucha z babcią, ciocią lub inną zaprzyjaźnioną osobą.
 Zachęcaj malucha do brania udziału w zajęciach.
 Po zajęciach w przedszkolu bawcie się podobnie w domu: układajcie klocki, lepcie z plasteliny, malujcie.
 Jeśli maluch nie chce opowiadać o przedszkolu, nie wypytuj. Nic na siłę. Dziecko z czasem samo się otworzy.
 Zaufaj nauczycielce. Słuchaj, co mówi i współpracuj. W ten sposób okres adaptacyjny minie w dobrej atmosferze.
 Na początku, jeśli masz taką możliwość skróć czas pobytu dziecka w przedszkolu, zabieraj go trochę wcześniej np. po obiedzie i stopniowo wydłużaj pobyt dziecka, a po
przyjściu po nie, witaj je z uśmiechem.
 Można spróbować dziecko przyprowadzać wcześniej do przedszkola, kiedy jest mało dzieci, żeby miało czas poznać miejsce, ale również żeby nauczyciel mógł mu poświęcić więcej uwagi. 
 Dziecko powinno wiedzieć, że chodzenie do przedszkola nie jest pewną formą atrakcji, ale codziennością. Trzeba zachować w tym temacie stanowczość i konsekwencję. Jeśli maluch wyczuje wahanie, na pewno szybko to wykorzysta i będzie próbować postawić na swoim, co często oznacza pozostanie w domu.
 Istotne jest również, żeby nie dopuścić do sytuacji, szczególnie w tych pierwszych dniach, kiedy to dziecko w przedszkolu zostanie, jako jedyne, bo inne dzieci pójdą już do domu. Taka sytuacja rodzi w dzieciach lęk, że rodzic o nich zapomniał i już nie przyjdzie.
  Konkretnie umów się z dzieckiem, kiedy po nie przyjdziesz. Ważne, żeby dotrzymywać umowy.
 Jeśli pojawią się wątpliwości, porozmawiaj z nauczycielką. Jednak najlepiej nie przy dziecku.
 Często przytulaj dziecko, rozmawiaj, obdarzaj uwagą, bądź blisko i wykaż zrozumienie.

Tego nie należy robić. Unikaj błędów!
Niektóre Twoje zachowania, choć intuicyjne i wynikające z dobrej woli, mogą zaburzyć proces adaptacji albo nawet zniszczyć to, co udało się osiągnąć do tej pory. Oto, czego nie powinnaś robić.
 Nie znikaj bez pożegnania. Twoje dziecko może odnieść wrażenie, że je porzuciłaś!
 Nie zaglądaj do sali po pożegnaniu. W ten sposób tylko utrudnisz dziecku rozpoczęcie dnia. Może się nawet zdarzyć, że pożegnanie było całkiem spokojne, ale poprzez taki Twój mały gest dziecko nagle zacznie płakać.
 Nie kłam(„będę w szatni”, „wychodzę tylko na chwilkę”). Dziecko przestanie ci ufać i wszystko stanie się jeszcze trudniejsze.
 Nie ulegaj, gdy dziecko płacze. Jeśli zmienisz zdanie i powiesz „No dobrze, masz dziś gorszy dzień, wracamy” – to uwierz, Twoja pociecha nie odbierze tego jak wyjątek. Raczej zrozumie, że jednak jest inna opcja, więc warto płakać, nawet bardzo długo.
 Nie nagradzaj i nie przekupuj. Nie tędy droga. Jeśli malec chwali się, że nie płakał, powiedz lepiej – „Brawo, kochanie! Przedszkole tak naprawdę jest całkiem miłe, prawda?”
 Nie zawstydzaj i nie porównuj. To jest Twoje dziecko, które jest wyjątkowe. Nie porównuj je do Zuzi, Pawełka albo Zosi – ono nie poczuje się przez to zmobilizowane, ale raczej upokorzone. Nie mów też „Taka duża dziewczynka, a płacze” i nie pozwalaj innym na zawstydzanie Twojego dziecka. Jeśli tylko będziecie trzymać się tych reguł, proces adaptacji nie powinien trwać dłużej, niż kilka tygodni. I potem jedyne, co zobaczycie, to radosne dziecko, które szybko daje buziaka, bo koniecznie musi już biec do swoich kolegów.